Το άρθρο που δημοσιεύουμε στη συνέχεια  γράφτηκε και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα αγγλικά στις 22.5.17 (www.defenddemocracy.press), με αφορμή μια ανακοίνωση για την Ελλάδα, που εξέδωσαν οι επικεφαλής των κοινοβουλευτικών ομάδων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων (Δείτε στο τέλος του άρθρου)

Η άτακτη συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ και η μετατροπή του στην πράξη σε κόμμα της υπερ-νεοφιλελεύθερης δεξιάς, τον Ιούλιο του 2015, είχε μια τεράστια σημασία και επίπτωση σε όλη την Ευρώπη και διεθνώς.

Η άνοδος της αυτοεμφανισθείσης ως «ριζοσπαστικής αριστεράς» στην Ελλάδα είχε δημιουργήσει, στην Ευρώπη και διεθνώς, τεράστιες προσδοκίες. Η άδοξη κατάρρευση του εγχειρήματος, και μάλιστα όχι εξ αιτίας μιας ήττας σε σύγκρουση, αλλά μιας ασυνάρτητης «διαπραγματευτικής» στρατηγικής, χωρίς να πάνε καν σε σύγκρουση και χωρίς καν να έχουν προετοιμαστεί για αυτή, βιώθηκε σε όλη την Ευρώπη ως μείζων αποτυχία της αριστεράς γενικά. Πολλοί άνθρωποι έβγαλαν το συμπέρασμα ότι είτε και η αυτοκαλούμενη «ριζοσπαστική αριστερά» δεν μπορεί ούτε κι αυτή να κάνει τίποτα, είτε έχει και αυτή ελεγχόμενους, απατεώνες, πουλημένους ηγέτες, όπως οι μεγάλες πολιτικές ομάδες.

Το σχέδιο μιας αριστερής, δημοκρατικής εξόδου από την ευρωπαϊκή κρίση δέχτηκε συντριπτικό πλήγμα. Στην ίδια τη Γερμανία, η πολιτική των Μέρκελ και Σόιμπλε φάνηκε να θριαμβεύει και η ορθότητά της να επιβεβαιώνεται, αφού ανάγκασε τελικά ακόμα και την «αριστερά» της Ελλάδας να συνθηκολογήσει άτακτα μπροστά στη γερμανική ισχύ και να εκτελεί πειθήνια τις εντολές του Βερολίνου. Ο επιθετικός «εθνικισμός» της Γερμανίας επικράτησε επί του αμυντικού «εθνικισμού» της Ελλάδας.